Στο πρώτο μέρος του άρθρου είχαμε αναφερθεί στους δύο από τους τρεις χαρακτήρες: τον επιπόλαιο και τον αγχωτικό. Σήμερα θα αναφερθούμε στον τρίτο, τον αιθεροβάμονα καθώς και στους τρόπους που μπορούν να χρησιμοποιηθούν από εκείνους που θέλουν πραγματικά να αλλάξουν τα αρνητικά στοιχεία. Ίσως να παρατηρήσατε ότι στο πρώτο μέρος, οι φωτογραφίες του άρθρου δεν συνοδεύονταν από λεζάντες ή σχόλια. Το ίδιο συμβαίνει και στο δεύτερο μέρος. Αυτό δεν οφείλεται σε αμέλεια, αλλά έγινε εσκεμμένα για να παρατηρήσετε τις φωτογραφίες και να βγάλετε τα δικά σας, προσωπικά, συμπεράσματα.
3. Ο αιθεροβάμων
Αυτός ο σκοπευτικός χαρακτήρας, θα μπορούσαμε να πούμε ότι τις περισσότερες φορές βρίσκεται εκτός πραγματικότητας και σχεδόν όλες τις φορές αδυνατεί να σταθμίσει σωστά τις παραμέτρους του αθλήματος. Αυτά τα άτομα φροντίζουν με κάποιο τρόπο, που εκείνοι θεωρούν σωστό, να μάθουν τα βασικά και είναι ικανοποιημένοι που αυτά τα οποία έμαθαν τους επιτρέπουν να συμμετέχουν στους αγώνες του πρωταθλήματος. Όσον αφορά την σωστή εκμάθηση της τεχνικής από προπονητή , την ένταξή του σ’ ένα πρόγραμμα συστηματικής προπόνησης και την πειθαρχία για την επίτευξη ενός στόχου, ξεχάστε τα. Αυτά αποτελούν ψιλά γράμματα, που τα προσπερνούν απρόσεκτα ή θέλουν να τα αγνοούν, για λόγους που μόνο οι ίδιοι γνωρίζουν. Η σωστή εφαρμογή του όπλου στο σώμα, η φυσική κατάσταση και ο ελεγχόμενος τρόπος ζωής, είναι μεν γνωστά στοιχεία, αλλά που δεν υλοποιούνται με τον σωστό τρόπο, αλλά με τον τρόπο που βολεύει εκείνους.
Οι αιθεροβάμονες δεν αρέσκονται να προπονούνται με πολύ κόσμο τριγύρω, ούτε και να συναθροίζονται με σκοπευτές που ακολουθούν προπονητικό εργασιακό πλαίσιο πρωταθλητικού επιπέδου. Θα τους ακούς να λένε πολλές φορές ότι είναι ευτυχείς που πέτυχαν αυτό που οι ίδιοι ήθελαν, που αποτελούσε κάποια προσωπική τους επιλογή σε έναν αγώνα και ότι έμαθαν μόνοι να το επιτυγχάνουν αυτό. Σε κάποιες όμως στιγμές αυτοκριτικής, τους ακούς να λένε ότι έχουν κάνει μια «τρύπα στο νερό» κατά την ενασχόλησή τους με ένα συγκεκριμένο σκοπευτικό άθλημα, χωρίς όμως να ανιχνεύουν σωστούς τρόπους βελτίωσης της κατάστασης. Εγώ εδώ θα επισημάνω ότι αυτοί θυμίζουν σαρδέλα που κάνει «κωλοβούτια» στο νερό, παίζοντας με την πραγματικότητα, χωρίς να σκέπτονται να κάνουν κάτι σοβαρό για να αλλάξουν αποφασιστικά τη σκοπευτική τους πορεία. Αυτό όμως που είναι ιδιαίτερα αρνητικό σημείο σε αυτούς, είναι η έλλειψη του πάθους για ένα νέο ξεκίνημα εκμάθησης και αναρρίχησης προς τον δρόμο που οδηγεί στην κορυφή.
Η ανάδραση
Η αύξηση του μαθησιακού ενδιαφέροντος του σκοπευτή δεν αποτελεί πάντοτε εγγύηση για σταθερό, ανοδικό γύρισμα. Ούτε αυξάνει την ικανότητα για μεθοδική δουλειά. Ούτε ανεβάζει εντυπωσιακά την απόδοση μέσα στο άθλημα, διότι μπορεί αυτό να γίνει ξανά με λανθασμένο τρόπο και να οδηγήσει μοιραία σε επιφανειακές μόνο αλλαγές. Θα πρέπει να τεθούν προτεραιότητες, οι οποίες όμως θα έχουν άμεση σχέση με τα εγγενή γνωρίσματα του χαρακτήρα που διαθέτει ο σκοπευτής. Αν δεν υπάρχει ειλικρινής πρόθεση να γίνει αυτό ανεξαρτήτως της σκληρής προσπάθειας που ενδεχομένως να απαιτηθεί, θα επέλθει μια σταδιακή αλλά συνεχόμενη πτώση σε μέτρια προς κακά αποτελέσματα.
Στη σημερινή εποχή, που όλα γίνονται γρήγορα, αγχωτικά και πιεστικά στην καθημερινή μας ζωή, είναι τραγικό να λειτουργούμε με τον ίδιο τρόπο σε μια προσφιλέστατη δραστηριότητα που επιλέξαμε για να μας ψυχαγωγεί και να μας συναρπάζει. Επίσης δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να πιστέψουμε ότι η ανάκαμψη της απόδοσης θα είναι κάτι που θα γίνει εύκολα και ξεκούραστα, όπως ίσως κάποιοι βγάζουν σήμερα χρήματα. Η επιτυχία στη βολή είναι κάτι που δεν αγοράζεται, αλλά κερδίζεται με την προσωπική αξία και την επιδίωξη προς το ιδανικό που διαθέτει ο σκοπευτής. Οι «εξυπνάδες» κάποιων ότι η επιτυχία θα είναι εύκολη υπόθεση, που θα επιτευχθεί σε σύντομο χρόνο και απαιτεί μικρή προσπάθεια, είναι μια οδυνηρή πλάνη που θα την βρουν μπροστά τους. Τότε η αναθεώρηση των απόψεων από τις απογοητεύσεις με την πικρή γεύση που έρχονται μαζί με την πραγματικότητα, θα γίνουν το έναυσμα για ένα ώριμο επαναπροσδιορισμό των απαιτήσεων κάποιου. Αυτό είναι αναγκαίο να συμβεί για να μπει ο σκοπευτής στη διαδικασία του «ανελκυστήρα» με τα υψηλά και τα χαμηλά σημεία απόδοσης, μέχρι να αρχίσει πλέον να μπαίνει σε πιο ομαλά επίπεδα σταθερότητας των επιδόσεών του, κάτι που απαιτεί υπομονή και επιμονή.
Το μυστικό της βελτίωσης
Το πρώτο βήμα είναι να παραδεχτείς ότι θα περάσεις πολύ περισσότερο χρόνο σε χαμηλά επίπεδα απόδοσης παρά σε υψηλά. Η παραδοχή αυτού του βασικού γεγονότος θα έχει μία απίστευτη επίδραση στην ικανότητα του σκοπευτή να εκπληρώσει τις ανάγκες της προπόνησης. Μαθαίνοντας να είναι ικανοποιημένος με τον εαυτό του, ακόμα και στα χαμηλά επίπεδα, να νιώθει χαρούμενος στη διάρκεια της προπόνησης που πρέπει να περιλαμβάνει συνεχή δουλειά πάνω σ’ ένα εκλεπτυσμένο «γυάλισμα» των βασικών στοιχείων μιας επιτυχημένης βολής. Αυτά είναι: η θέση του σώματος και του όπλου σε κάθε βατήρα, η επώμιση και η σκοπευτική τεχνική για τον κάθε δίσκο. Το προσεκτικό «γυάλισμα» αυτών των στοιχείων είναι τα διαδοχικά σκαλοπάτια που οδηγούν σιγά-σιγά προς την επόμενη κατηγορία και το βάθρο των νικητών. Είναι αδιανόητο να πιστεύει κάποιος σκοπευτής ότι με διαφορετικό και «έξυπνο» τρόπο, όπως αλλάζοντας ή εμπλουτίζοντας με ακριβά αξεσουάρ τον εξοπλισμό του θα μεταπηδά από επιτυχία σε επιτυχία επειδή διαθέτει άφθονο χρήμα. Αυτό αποτελεί επιεικώς μια οικτρή αυταπάτη. Το μόνο που μπορεί να του δώσει σαν αποτέλεσμα είναι ένα ξαφνικό και απότομο γκρέμισμα σε φτωχά σκορ. Επιβάλλεται να πιστέψει ο σκοπευτής ότι, στην σκοποβολή δεν υπάρχουν πράγματα σαν την επιτυχία και την αποτυχία για να τα αγοράσει κανείς. Αυτό ακόμα και αν γνωρίζουμε όλοι ότι στην σημερινή κοινωνία το κέρδος, η προσωπική καταξίωση, η ιδέα της επιτυχίας με ταυτόχρονη παράκαμψη της αποτυχίας, επικρατούν σε όλους τους τομείς. Είναι φυσιολογικό να ρίξεις καλά την μια ημέρα και όχι τόσο καλά την άλλη. Τα συμπεράσματα από την ανάλυση της μιας και της άλλης θα δώσουν στον εαυτό σου την γνώση και τα εφόδια για την επιστροφή στην άνοδο. Εκεί χρειάζεται να καταλάβει πως υπάρχει η πολύ μεγάλη αλήθεια, ότι τίποτα στην σκοποβολή που αξίζει να αποκτηθεί δεν είναι εύκολο.
Σαν τελικό συμπέρασμα θέλω επιγραμματικά να επισημάνω τα μυστικά πάνω στα οποία πρέπει να δουλέψει εκείνος που πραγματικά ενδιαφέρεται να βελτιωθεί και το πιστεύει όταν το λέει.
1. Προς χάριν του σκοπού σου μάθε να απολαμβάνεις την κάθε σου προπόνηση και να αποκομίζεις κάτι από αυτή.
2. Συγκεντρώσου στα βασικά στοιχεία της τεχνικής σου και δούλεψέ τα προσεκτικά.
3. Μην αναλώνεσαι σε άσκοπες και στείρες προπονήσεις.
4. Να μαθαίνεις από τα λάθη που κάνεις, χωρίς να τα κρύβεις.
5. Δέξου ότι θα περάσεις περισσότερο χρόνο στα χαμηλά επίπεδα παρά στα υψηλά.
6. Δεν ωφελεί να ασχολείσαι με τον εξοπλισμό σου, χρεώνοντας τα λάθη εκεί και όχι στον εαυτό σου.
7. Οι πραγματικές επιτυχίες είναι αποτέλεσμα της σκληρής, προσωπικής δουλειάς και δεν είναι εξαγοράσιμες.